شخصیت طرفین معامله در قراردادهای بین المللی یکی از مهم ترین موضوعات در حقوق تجارت بین الملل و حقوق قراردادها
است.این بحث به شناخت جایگاه و وضعیت حقوقی طرفین قرارداد (اعم از حقیقی یا حقوقی) و شرایط مربوط به صلاحیت آنها
می پردازد. در ادامه به توضیح مفاهیم کلیدی و نکات مهم پرداخته میشود:
1-تعریف شخصیت طرفین
شخصیت طرفین به جایگاه حقوقی اشخاص در قرارداد اشاره دارد، که می تواند شامل موارد زیر باشد :
اشخاص حقیقی : افراد عادی که با توجه به قوانین کشور خود ، دارای اهلیت و صلاحیت برای انعقاد قرارداد هستند.
اشخاص حقوقی : شرکت ها ، موسسات و سازمان ها که طبق قانون ، دارای شخصیت مستقل از اعضای خود هستند.
دولت ها و سازمان های بین المللی : دولت ها و نهادهای بین المللی که ممکن است به عنوان یکی از طرفین قرارداد حاضر شوند.
2-شرایط اهلیت طرفین در قراردادهای بین المللی
برای انعقاد قرارداد ، طرفین باید دارای شرایط زیر باشند:
الف- اهلیت قانونی : اهلیت را می توان توانایی حقوقی برای انجام معاملات تعریف کرد ، که دارای ابعاد مختلفی هست
که ما در اینجا به توضیح مختصری میپردازیم و در مطالب آتی به طور مفصل به توضیح خواهیم پرداخت.
اهیت قانونی برای اشخاص حقیقی زمانی ایجاد میشود که به سن قانونی رسیده باشند و از قیمومیت خارج شده باشند ، و
برای اشخاص حقوقی ، طبق قوانین کشور متبوع خود ، کسب صلاحیت های لازم می باشد.( مانند ثبت شرکت )
ب- اهلیت اخلاقی : رعایت اصل حسن نیت در مذاکرات و اجرای قرارداد است یا به تعبیری دیگر طرفین نباید قصد تقلب
یا فریب کاری داشته باشند.
ج- رعایت قوانین محلی و بین المللی
در قراردادهای بین المللی ، ممکن است قوانین داخلی کشورها در تعارض با یکدیگر باشند. این مساله معمولا با تعیین قانون
حاکم در قرارداد حل می شود .
3- تاثیر تابعیت و اقامت
تابعیت : تابعیت طرفین ممکن است بر حقوق و تعهدات آن ها تاثیر بگذارد ، به ویژه در مواردی که قوانین کشورها با یکدیگر
متفاوت باشند.
اقامتگاه :اقامتگاه طرفین در تعیین حوزه صلاحیت قضایی و انتخاب محل دادرسی موثر است.
4- اشخاص حقوقی در قراردادهای بین المللی
اشخاص حقوقی مانند شرکت ها باید طبق قوانین کشور خور به رسمیت شناخته شوند. ظرفیت این اشخاص برای انعقاد قرارداد
بستگی به قوانین داخلی کشور محل تاسیس آن ها دارد.
5- تعیین قانون حاکم و مرجع حل اختلاف
در قراردادهای بین المللی ، معمولا از قبل تعیین میشود که :
الف – کدام قانون ( مثلا قانون کدام کشور طرفین معامله یا کشور ثالث ) بر قرارداد حاکم باشد.
ب – اختلافات در کدام مرجع ( دادگاه محلی یا داوری بین المللی ) رسیدگی شوند.
6-اصل استقلال اراده در قراردادهای بین المللی
یکی از اصول پذیرفته شده در قراردادهای بین المللی ، اصل استقلال اراده است ، که بر این اساس طرفین آزاد هستند تا شرایط
قرارداد و قانون حاکم را انتخاب کنند ، مگر اینکه خلاف قوانین آمره یا نظم عمومی باشند.
7- موارد خاص شخصیت حقوقی دولت ها
در این حالت ، اصل مصونیت دولتی ممکن است مطرح شود ، مگر اینکه دولت صریحا از این مصونیت صرف نظر کرده باشند.
بدون دیدگاه